Tuesday, March 11, 2014

තාත්තේ, කියනවද මට ඇයි ඒ ?


තාත්තේ, 
බලන්නට පුළුවන්ද මගේ දෑස දෙස ?
පවසන්න මට, 
ලස්සනද නැද්ද දැන් මම පෙර මෙන් ?
තාත්තේ, කියනවද මට ඇයි ඒ ? 
ඇයි මට කරදර කළේ ඒ මිනිසුන් ? 

තාත්තේ, 
බැලිය නොහැකිද ම දෙස තවදුරටත් 
නොදැක මේ අවමානයේ කැළැල් ? 
තාත්තේ, කියනවද මට ඇයි ඒ ? 
ඇයි ඔබ මේ සිපිරි ගෙයි ? 

තාත්තේ, 
නොහැකිද ඔබට 
පෙම් කරන්නට මට පෙර මෙන් ? 
කැඞී ගිය කෙළි බඩුවක්ද මම දැන් ? 
තාත්තේ, කියනවද මට ඇයි ඒ ? 
ඇයි එය කඩා බිඳ දැමුවේ ඔබවත් ? 

තාත්තේ, 
නොහැකිද මා වැළඳගන්නට පෙර මෙන් ? 
බියද ඔබ, මා බිය වෙතැයි ආයෙත් ? 
තාත්තේ, කියනවද මට ඇයි ඒ ?
සුව නොවන්නේ මෙය බැන්ඬේජයෙන් ?

තාත්තේ, 
බලනවද අනේ මගෙ දෑස් දෙස ? 
මා පමණක්ම මිස නොදැක ඒ මිනිසුන් ඒ තුළ?
තාත්තේ කියනවද මට ඇයි ඒ ? 
ඇයි ඔබ නැත්තෙ මා ළග ?

තාත්තේ, 
මගෙ වදන් විශ්වාස කරනවද ඔබ ?
අසමත් උනේ නැහැ ඔබ පියෙකු ලෙස. 
තාත්තේ, ඉඩ දෙන්න මට පවසන්න ඇයි ඒ.
මොකද මම ඔබේ දුව නිසාවෙන්. 
තවම අප දෙදෙනාම 
පණපිටින් නිසාවෙන්.

A Poem by - Lilly D.

No comments:

Post a Comment

මිදුණු හී සර වැදුණු සිතක සිතුවිලි රළ රැළි