ඒකාධිපතියාගේ උයනෙහි

දිනක් දුටුවෙමි මම
අභිරහස් ලෙස ඝාතනය කළ
පරමාධිපත්‍යයේ මළකුණ
ඉදිමී විරූපිව පාවෙමින්
ඒකාධිපතියාගේ උයනෙහි
මහා කුණු ඇල තුළ

ඔහුටම අයිති අහසෙහි
ගිණි රතු උකුසු ඇස් දල්වන
අහිංසක පොඩි සතුන් පමණක්ම
ගොදුරු කොට වළඳන
නීතිය තඩි උකුස්සෙකි
වෙඩි තබා මරන්නට හිත් දෙන

නිදහස සමරන්න
ඔබ එවූ ‘ජාතියේ කොඩිය’ මම
විසිකලා අසල වූ වැවකට
පිහිනන්න නොදන්නේ නම් කෙසරු
මියෙම්වා ගිලී ජලයෙහි
එයින් කම් නැත මට

දේශානූරාගය කුමට
මගේ යැයි නොහැගෙනා රටකට
නොමරාම
පණ පිටින් වැළලූවා එය මම
වත්ත කෙළවරක වූ
හොල්මන් නුගය යට
කිසි දා නොනැගිටින්නට..