තාත්තේ,
බලන්නට
පුළුවන්ද මගේ දෑස දෙස ?
පවසන්න
මට,
ලස්සනද
නැද්ද දැන් මම පෙර මෙන් ?
තාත්තේ, කියනවද මට ඇයි ඒ ?
ඇයි මට
කරදර කළේ ඒ මිනිසුන් ?
තාත්තේ,
බැලිය නොහැකිද ම දෙස තවදුරටත්
නොදැක මේ අවමානයේ කැළැල් ?
තාත්තේ, කියනවද මට ඇයි ඒ ?
ඇයි ඔබ මේ සිපිරි ගෙයි ?
තාත්තේ,
නොහැකිද ඔබට
පෙම් කරන්නට මට පෙර මෙන් ?
කැඞී ගිය කෙළි බඩුවක්ද මම දැන් ?
තාත්තේ, කියනවද මට ඇයි ඒ ?
ඇයි එය කඩා බිඳ දැමුවේ ඔබවත් ?
තාත්තේ,
නොහැකිද මා වැළඳගන්නට පෙර මෙන් ?
බියද ඔබ, මා බිය වෙතැයි ආයෙත් ?
තාත්තේ, කියනවද මට ඇයි ඒ ?
සුව නොවන්නේ මෙය බැන්ඬේජයෙන් ?
තාත්තේ,
බලනවද අනේ මගෙ දෑස් දෙස ?
මා පමණක්ම මිස නොදැක ඒ මිනිසුන් ඒ තුළ?
තාත්තේ කියනවද මට ඇයි ඒ ?
ඇයි ඔබ නැත්තෙ මා ළග ?
තාත්තේ,
මගෙ වදන් විශ්වාස කරනවද ඔබ ?
අසමත් උනේ නැහැ ඔබ පියෙකු ලෙස.
තාත්තේ, ඉඩ දෙන්න මට පවසන්න ඇයි ඒ.
මොකද මම ඔබේ දුව නිසාවෙන්.
තවම අප දෙදෙනාම
පණපිටින් නිසාවෙන්.
A Poem by - Lilly D.
.jpg)
.jpg)
.jpg)